Ongrond

Ungrund, in het Nederlands 'Ongrond', is een term van Jacob Böhme (Duitse theoloog mysticus en filosoof, 1575-1624).

Ik heb Ongrond leren kennen via Erik van Ruysbeek (mysticus, 1915 - Witte Donderdag 2004). Zijn laatste bundel (2000) heet trouwens:

Wat bedoeld Erik van Ruysbeek met ongrond? Hierover schrijft Marcel Messing: (1)

Erik is een dichter die dicht over, vanuit en in de ongrond. Zoals de Duitse mysticus Jakob Boehme (1575-1624), die van de Ungrund aller Dinge sprak en het woord Ungrund voor het eerst gebruikte, zo gebruikt Erik het woord ongrond voor het eindeloos, onmetelijk en onnoembaar substraat, voor het nog ongeborene, het tijdloze, het beginloze begin, waarin de tegenstellingen nog niet aanwezig zijn.

Erik van Ruysbeek schrijft ook: (2)

Vanuit de ongrond zie ik mijn grond 
vanuit mijn grond de ongrond, 
wie dit gezien heeft 
hij ziet! 
En in zijn aardse vlees, universeel, 
hoort hij het weten weten.  

In een interview zegt hij:

de dood ... " ... ik zie mij die cirkel beschrijven vanuit de Ongrond naar de manifestatie, naar het concretere misschien, en van daaruit terug naar die Ongrond, die ik nooit verlaten heb. Ik ben heel mijn leven die Ongrond geweest. En ik ben heel mijn leven het bewustzijn van die cirkel geweest, die een soort eenheidscirkel is." (3)